ART

of

HENDRIK


Home
Werken
Exposities
Hendrik
Links
Contact

HENDRIK



Onder de naam 'Hendrik' ben ik vanaf 2000 aan het schilderen.Vooral aquarel is mijn favoriet. Daarnaast heb ik ook werk gemaakt in acryl.Mijn naam is Hendrik Klunder en ik ben geboren in 1949 in Ruinen als oudste in een gezin met zes kinderen. Mijn ouders hadden een timmerbedrijf en een winkel in luxe en huishoudelijke artikelen. Door het vak van mijn vader ben ik via de LTS, MTS en HTS ook in de bouwwereld terechtgekomen. Eerst bij aannemers in de bouw. Daarna meer in een toezichthoudende rol op het terrein van de ruimtelijke ordening, het bouwen en het wonen bij de rijksoverheid. Inmiddels ben ik met pensioen.

Vanaf 2000 heb ik aquarellessen gevolgd. Eerst bij het RIMV in Meppel. De beginselen bij Monica Sierat en daarna bij Annemiek Driessen. Ze schonken vooral aandacht aan ritme, kleur, beweging, vorm en sfeer. In 2006 ben ik overgestapt naar Heerenveen. Hier heb ik les gehad van Walter Baas. Met zijn preciesheid en zijn gevoel voor verhoudingen voortkomend uit 'De Gulden Snede', kon ik goed uit de voeten. Hij leerde mij ook vooral inzicht te krijgen in de materie via literatuur over met name modernere schilders. Vanwege het abrupt stoppen van de lessen eind 2009 en priveomstandigheden heb ik tot 2014 geen lessen meer gevolgd.

In het najaar van 2014 ben ik in 'Blikopener' gestapt bij Francis Kilian in Meppel. Met haar bevlogenheid heeft zij vooral de nadruk gelegd om vanuit het innerlijke met schilderen bezig te zijn. Wat heel dichtbij is en wat je raakt, kun je treffender in je schilderwerk verwoorden. Het resultaat gaat daardoor ook veel meer spreken. Terugkijkend op al het werk dat ik gemaakt heb, zie ik dat bij een aantal werken ook terug. Maar de kijkers krijgen natuurlijk alle vrijheid dit op eigen wijze te ervaren.

Ik ben zeer gefascineerd door het gebruik van vormen. Tot nu toe zijn door wiskundigen in ruim honderd jaar bijvoorbeeld nog maar vijftien verschillende vlakvullende vijfhoeken ontdekt. Daar heb ik me in verdiept en ben er mee gaan puzzelen. Hieruit is in 2016 de aquarelserie "V tot de macht V" ontstaan. Inmiddels is bekend geworden dat er ook niet meer van die vlakvullende vijfhoeken zijn.

Zoals aangegeven ben ik gek van vijfhoekige vormen. Dat heeft ook alles te maken met mijn leidraad van het volgen van vijf dimensies. In mijn vroegere baan als bouwkundige vertaalde ik persoonlijke ontwikkeling in termen van lengte x breedte x hoogte, inhoud dus. Diepte als vierde dimensie kwam daarbij omdat dit voor mij synoniem aan kwaliteit is. Door de hierbovengenoemde vijfhoeken vond ik dat er aan mijn motto als toetssteen er een vijfde dimensie aan toegevoegd kon worden, en dat is intentie. Deze vijf dimensies zijn daarom mijn motto.

Normaal gesproken schilder ik aquarellen. Door het meedoen aan het project "Reestzin" in 2017, een kunstproject van 28 deelnemers langs de oever van de Reest bij De Stapel in de gemeente De Wolden, is mijn blik op het beoefenen van kunst wel enorm verruimd. Bij de bestudering van ondermeer de kavelstructuur rondom de kunstlokatie "'t Ende" zag ik tot mijn verrassing mijn vijfhoeken terugkomen. Zo ontstond er zo ineens een ruimtelijk beeld opgebouwd uit een vijfhoekige structuur. Met behulp van aluminium aan elkaar gekoppelde latten van eikenhout en stabiel gemaakt door rvs-draden heb ik een installatie ontwikkeld die zowel rustgevend als spannend is hoog boven de Reest. Een beeld als sieraad, bestand tegen de elementen, net als een ieder die hier in dit gebied al jaren hebben geleefd. De titel is nogal cryptisch en moet je in het Drents uitspreken. "5'm D'r Over An 'tEnde". Maar de naam is in de volksmond al gauw geworden "Het Beest an de Reest"

Meer nog dan het schilderen heeft mij het werken aan deze installatie me in een roes gebracht, waar ik moeilijk van los kom. Het werk is vijf meter hoog, acht meter lang. Waar begin je: bovenaan of beneden. Of gekanteld. Wat gebeurt er als je een aantal latten gekoppeld hebt, zakt het in of blijft het staan. En belangrijker: krijg je het beeld zoals bedoeld. Een groot experiment dus. Architecten als Calatrava en Gaudi inspireren me hierbij, evenals de draadwerken van Constant en de enorme sculpturen van Gormley. Het innerlijke proces is nog lang niet gestopt. Als een muziekstuk of een gedicht me raken, komt er steeds vaker een ruimtelijke verbeelding naar boven, waar ik zo mogelijk vorm aan zal willen geven.


HENDRIK